Beogradska šuma i Yenibosna među glavnim atrakcijama Republike Turske

Beogradska šuma (Belgrad Ormani) u najmnogoljudnijem turskom gradu ,Istanbulu, danas je odmaralište i prelijep prirodni park, a u doba Vizantije i Osmanskog carstva je bila najveće izvorište pitke vode za stanovnike tog regiona. Reč je o nekoliko hektara uređene šumske površine koja na istoku graniči sa Bosforom, a na sjeveru sa Crnim morem.

Od centra Istanbula udaljena je samo nekoliko kilometara i najbliže je šumsko područje te metropole. To Beogradsku šumu čini najpristupačnijim rekreacionim parkom u tom regionu.

Park je ime dobio po naselju u kojem su nastanjeni Beograđani koji su u Istanbul došli nakon balkanskih pohoda Sultana Sulejmana.

Legenda koja se prepričava u Turskoj i nije baš legenda, jer ima svoje historijske izvore da je Sulejman doveo Srbijance u Istanbul da bi mu održavali vizantijski vodovod koji je grad snabdijevao pitkom vodom iz Beogradske šume koja se u to vrijeme nije tako zvala. To je učinio, jer je u Beogradu vidio sličan sistem koji je radio bez greške.

Izvori kažu da su Beograđani dovedeni kao roblje kod Sulejmana Veličanstvenog imali brojne beneficije. Sem održavanja vodovoda, bavili su se i izgradnjom. Naselili su šumu. I šuma je dobila novo ime – Beogradska šuma ili “Belgrad Ormani”.

 

 

U tom dijelu šume je bio zabranjen lov, kao i sječa drveća, a ako bi se neko oglušio o zabrani platio bi glavom. Beograđani su bili čuvari devet istanbulskih izvora pitke vode u dijelu grada nazvanom Beligrad. Živjeli su tu sve do kraja 19. vijeka i pojave kuge. Zbog opake bolesti, bili su prisiljeni da se presele, jer je voda bila leglo zaraze. To je kraj beogradskih naseobina u Istanbulu.

Beogradska šuma i danas postoji, ali više nije zabranjena za posjetioce. Na 5500 hektara šume nalazi se devet parkova prirode koji nude brojne turističke i sportske sadržaje.

 Saraybosna

Bošnjaci u Turskoj se odnose na državljane Turske koji su ili potiču iz etničkog bošnjačkog naroda, porijeklom iz Bosne i Hercegovine, Sandžaka i drugih bivših jugoslovenskih republika.

Bošnjačka zajednica u Turskoj vuče korijene pretežno iz egzodusa Bošnjaka iz Bosanskog ejaleta koji se dogodio u 19. i početkom 20. stoljeća kao rezultat raspada Osmanske imperije na Balkanu. Prema procjenama koje je 2008. godine naručio Vijeće za nacionalnu sigurnost Turske (Milli Güvenlik Kurulu), čak 2.000.000 turskih državljana je bošnjačkog porijekla. Bošnjaci uglavnom žive u Mramornoj regiji, odnosno sjeverozapadnoj Turskoj. Najveća zajednica Bošnjaka u Turskoj je u Istanbulu. Yenibosna (“Nova Bosna”) je općina koja se nalazi na zapadnom dijelu istanbulske četvrti Bahçelievler, koja graniči sa susjednim okrugom Küçükçekmece. Okrug je doživio brzu migraciju iz bivšeg Otomanskog carstva nakon osnivanja Republike Turske. Naziv opštine potiče iz glavnog grada Bosne i Hercegovine, Sarajeva. Naselje je prvobitno nosilo naziv Saraybosna, što je turski ekvivalent Sarajevu, prije nego što je preimenovano u Yenibosna formiranjem Republike Turske.

Postoje značajne bošnjačke zajednice u Izmiru, Karamürselu, Yalovi, Bursi i Edirneu.

Turska zajednica počela je da se naseljava u ovu regiju u 15. stoljeću pod osmanskom vlašću, međutim, mnogi Turci su se doselili u Tursku kada je Bosna i Hercegovina došla pod austrougarsku vlast.